Ik heb net 24km gelopen van Epen naar Maastricht als, na ‘n verkoelend drankje, het idee ontstaat om dezelfde afstand terug te lopen. Het is niet de eerste keer dat ik dit doe, ook niet onder deze (warme) omstandigheden. De avonden in het Limburgse landschap zijn zó mooi dat ik best graag deze extra kilometers zou willen ‘afdalen’.
Onderweg naar het centrum maak ik wat fotootjes van verroeste containers langs de Maas. Ik kan altijd zo blij van worden van roest, met al haar kleuren en tekeningen, en het verhaal erachter. Ik vind het prachtig! Mooi van lelijkheid, juíst door de imperfectie.
Mijn gedachten gaan van het beeld naar de woorden ‘Rust Roest’. Meteen volgt het gezegde “Rust Roest, Arbeid Adelt“. Denkend aan de kilometers die ik voor mijn retour nog heb af te leggen, voelt het best stoer dat ik deze reis terug met mezelf aan wil gaan. Arbeid Adelt…
Maar gelukkig neemt mijn verstand als een reflex de regie over als ik langs een bushalte loop. Ik sta stil en denk “Is dat wel zo handig, 24km teruglopen, met 3 wandeldagen en het Loveland festival nog voor me? Ik realiseer me dat teruglopen in deze hitte niet de meest gezonde optie is op dit moment. Ik kan mijn lol nog wel op! En ik besluit te gaan voor mijn verstand.
Wachtend op de bus denk ik “Wat is het toch, dat we ‘rust’ zo’n negatief imago als ‘roest’ hebben gegeven en dat ‘arbeid‘ zelfs het woord ‘adelt’ krijgt?” Denkend aan mijn eigen vader zie ik weinig ‘adels’ aan zijn altijd maar harde werken, aan zijn afwezigheid, aan de werkstress en de keuzes die hij daardoor maakte voor zichzelf en daarmee ook zijn gezin.
Waarom waren er in die tijd nog geen waarden als wellbeing, me-time en selfcare?
We leven inmiddels in een tijd dat deze woorden een ware ‘trend’ zijn, en toch blijven we het moeilijk vinden om ze eigen te maken, om tijd voor onszelf te nemen, om te rusten en te ontspannen om de (werk)druk te verlagen en een betere balans te ervaren. Met onze oude ‘waarden’ in ons achterhoofd vellen we al snel een oordeel over onszelf, voelen we ons lui en/of zelfs schuldig. Maar waarom?
Waarom kunnen we er niet ‘Rust Adelt, Arbeid Roest’ van maken?
Ik heb in ieder geval in alle Rust deze Roest foto’s gemaakt. Het werd een bijzonder moment van rust, tijdens de wandeling. Hmmm, dat voelde vandaag wel als Arbeid. Dat dan weer wel.
;)
Comments